چالش‌ها و راهکارهای زراعت برنج ایرانی

چکیده :

اهمیت توجه به زراعت برنج امر بدیهی است چون برنج بعد از گندم غذای اصلی مردم کشور ماست . سطح زیرکشت برنج در کشور در حدود 600 هزار هکتار می باشد که در ده سال گذشته بین 550 تا 650 هزار هکتار در نوسان بوده است . در سواحل دریای مازندران ، حدود 460 هزار هکتار زمین شالیزاری وجود دارد . بنظر می رسد زراعت برنج ایرانی با چالش‌های متعددی مواجه است که می توان به تخریب منابع طبیعی ،‌ عدم عمران و توسعه روستاها ،‌ عدم مشارکت کشاورزان در تصمیم گیری و سیاست گذاری ، وجود نظام‌های سنتی ، بالا بودن ریسک تولید در زراعت برنج و عدم توسعه صنایع جانبی و تسریع در عملیات تسطیح اراضی شالیزاری اشاره نمود. در این مقاله بطور اجمالی موارد گفته شده مورد بحث قرار می‌گیرد .

«کسی که آب و خاک داشته باشد و نیازمند باشد خداوند او را از رحمت خود دور خواهد نمود»

بدیهی است توجه به زراعت برنج در کشور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است . برنج غذای اصلی مردم کشور ماست و هر خانوار ایرانی در روز حداقل یک وعده غذایی برنج مصرف می کند. روند رشد جمعیت در کشور و نیاز جامعه به برنج ما را بر آن می‌دارد برای سال 1400 هجری شمسی که جمعیت کشور در حدود 100 میلیون نفر خواهد شد برنامه ریزی کرد و برای رسیدن به هدف باید  چالش‌های پیش رو را شناسایی کرد.

عوامل و منابع مؤثر در تولید یا زراعت محصول کشاورزی شامل ،‌ نیروی انسانی ، زمین ، سرمایه و منابع طبیعی است . تخریب منابع طبیعی ،‌ عدم عمران و توسعه روستاها ،‌عدم مشارکت کشاورزان در تصمیم گیری و سیاست گذاری ، وجود نظام‌های سنتی ، بالا بودن ریسک تولید در زراعت برنج و عدم توسعه صنایع جانبی و تسریع در عملیات تسطیح اراضی شالیزاری از جمله عواملی هستند که روند افزایش و ثبات تولید برنج در کشور را دچار دستخوش نوسانات می کند. در این مقاله بصور اجمالی موارد گفته شده مورد بحث قرار می‌گیرد .